Afgelopen zondag waren wij aanwezig op het Pott Still Festival 2018, dat zoals ieder jaar georganiseerd werd door Van Wees. Tussen 13:00 uur en 16:00 uur gaven wij acte de présence. Een mooie setting in Leerhotel Het Klooster, een goede ambiance en de mogelijkheid tot het proeven van kwalitatieve whisky’s natuurlijk, ook andere dranken konden worden geproefd. Alle ingrediënten voor een topmiddag.
Kennis maken met whisky en andere dranken
Tijdens het Pott Still Festival was er de gelegenheid om kennis te maken met whisky en andere gedistilleerde dranken. Een eerste kennismaking voor ‘beginners’ of het proeven van nieuwe smaken voor ‘verder gevorderde’ bezoekers.
Niet alleen de drank, maar ook de producenten waren aanwezig. Verdeeld over hun stands stonden distilleerderijen en bottelaars opgesteld en klaar om een heerlijk glaasje voor je in te schenken. Van Wees stelt de eis dat producenten de gedestilleerde drank “op een eerlijke niet industriële manier geproduceerd moet zijn”.
De organisatie had aan voldoende water en wit stokbrood gedacht, niet onbelangrijk.
Beek Spirits
Erg geïnteresseerd waren wij in de whisky van Beek Sprits. We startten onze dag met het proeven van de blend die door de Nederlandse liefhebber en guru Beek op de markt is gebracht. We kenden hem al, het was een goede starter van de dag. Daarna proefden wij de voor ons nog niet bekende vintage van Millstone uit 2014: Millstone 2014, Triple Distilled 1st Fill PX. Duidelijk een whisky die op een sherry PX vat had gelegen en ook de kenmerkende smaak van Millstone proefden wij terug.
Arran
Na Beek vervolgden wij onze tocht en zochten wij de proeftafel van de Schotse distilleerderij Arran. Een prachtige dame schonk ons de Arran Port Cask Finish a 50% alcohol in. Niet de beste whisky van de dag, maar verder ook helemaal niks mee. Hoewel Arran een prachtig merk is en er meer te proeven viel, besloten wij toch te verkassen naar een volgende tafel.
Bunnahabhain
Wij kregen de opstelling van Bunnahabhain in het vizier. Voor ons absoluut geen onbekende. Wij hadden het voorrecht om in 2017 deze distilleerderij te bezoeken. Met de smaak van een aantal bijzondere distillery exclusives in ons achterhoofd spraken wij een poosje met de dame achter de tafel. We dronken de Moine, kenden we al. Niks mis mee. We hadden hier nog prima een paar whisky’s kunnen drinken maar na een paar slokken water kregen wij Ledaig in het oog.
Ledaig & Deanston
Ledaig en Deanston werd bemand door dezelfde vriendelijke Schotse vent. Hij vertelde ons dat de whiskymerken eigendom zijn van hetzelfde bedrijf.
We startten met de Deanston 15 Years Organic. Een bijzonder elegante whisky. De organische manier waarop de whisky gedestilleerd wordt heeft, zo lijkt het, zeker invloed op de smaak gehad. Na deze toch al behoorlijk whisky bood onze vriend ons eerst de Ledaig 18 en vervolgens de Ledaig 19 aan. Twee verschrikkelijk lekkere whisky’s.
Amrut
Niet veel verder stond de stand van het Indiase whiskymerk Amrut. De vertegenwoordiger was van continent gewisseld om vol passie over zijn whisky te vertellen. Hij was erg trots op zijn product en niet te beroerd om zijn verhalen kracht bij te zetten door een groot aantal whisky’s te schenken, de meeste met een zeer stevig alcoholpercentage. We dronken onder meer de Amrut Indian Cask Strength, de Amrut Indian Peated, de Amrut Portnova, de Amrut Kadhambam en de Amrut Double Cask. Ik sluit niet uit dat ik er één a twee vergeet.
Ondertussen werd ons uitgelegd waarom de whisky van Amrut nooit langer dan een jaar of vijf in een vat kon zitten, waarom het alcoholpercentage vaak zo hoog is en hoe de whisky toch zijn smaak krijgt in relatief korte tijd. JE kunt je voorstellen dat veel te maken heeft met het klimaat.
Na een aantal witte stokbroodjes en een flesje water konden we er weer tegenaan aan voor de laatste standbezoeken.
The Ultimate, Millstone, Gordon & MacPhail
Hoge verwachtingen hadden we natuurlijk van The Ultimate. De Nederlandse bottelingen van Van Wees. Helaas was het in de kelder waar deze whisky’s gedronken konden worden erg druk. Zowel onze tijd als ons geduld was bijna op dus besloten we na het proeven van een botteling van Linkwood weer verder te gaan.
Bij de stand van Millstone, bemand door Patrick van Zuidam, dronken we drie whisky’s die voor Nederlandse begrippen goed te drinken waren. Drie sherry varianten, een Moscatel, PX en Oloroso sherry. Leuk om deze naast elkaar te proeven.
Toen de organisatie aankondigde dat de dag erop zat en het festival aan zijn einde was gekomen toefden wij nog af met een botteling van Ledaig bij Gordon & Macphail. Met weer een flesje water in de hand gingen wij tevreden naar huis.
Een gezellig en goed georganiseerd festival
Het Pott Still Festival mag beschouwd worden als een zeer succesvol, sfeervol en goed georgansieerd (whisky)festival. De locatie leent zich uitstekend voor de presentatie van gedistilleerde dranken. Het leerklooster, gelegen in een mooie omgeving, ademt de juiste sfeer. Van Wees heeft een prachtige verzameling whiskyproducenten bereid gevonden om hun waren aan het publiek te laten proeven. Want naast de genoemde producenten, waren er nog veel meer aanwezig. Voor wie nog nooit geweest is, het is zeker een aanrader.
